Si congeles la seqüència, escapces la realitat? Mirada surrealista, fragmentada, sense sintaxi, que dirien. Artifici, però art, dic.
Necessitem el marc, la mutilació del continu, obviar l’enllà dels límits del fotograma, del quadre, del contorn del poema… Intensificar la mirada, concentrar-la; contemplar la proposta i obrir-nos a la suggestió, a la polisèmia.
Una cabra, sovint, no és una cabra.
Comentaris
Publica un comentari a l'entrada